2.6.07

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΑΝΓΚΑΗ - "Λοχία Μαλάκα"


Τα δύο παρακάτω ποιήματα, αγνώστου πατρός, δημοσιεύονται στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού ΣΑΝΓΚΑΗ (ευχαριστώ Νίνα!), το οποίο διανέμεται σε "αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και καταλήψεις στην αθήνα, τη θεσσαλονίκη, την πάτρα και την καβάλα. Επίσης, σ' ορισμένα βιβλιοπωλεία. Στείλε κανα mail: sangaymag@yahoo.gr".

Βρήκα εξαιρετική ποίηση σε αυτό το περιοδικό, πανέξυπνη και αμεσότατη. Ας ρίξουν μια ματιά στο τι έχουν να πουν αυτά τα παλικάρια όλοι εκείνοι οι βαρετοί και κουραστικοί "ποιητές"-"λογοτέχνες" (σε πολλά εισαγωγικά) και ύστερα ας ξανασκεφτούν πριν γράψουν.



"Είσαι από τους κοντούς λοχίες
λοχία μαλάκα.
Είσαι μέλος του συλόγου που σκότωσε
το γραμόφωνο.
Θέλω το γραμόφωνό μου πίσω!
λοχία μαλάκα
Μαλάκα λοχία είσαι ένα μικρό τροκτικό
σε μεσαιωνικό βασανιστήριο καθολικών προλετάριων
Σκάβεις μέσα από σάρκες λούμπεν αναρχοπάνκιδων
και υδροκέφαλων μωρών για να
επιβεβεώσης τον ανδρισμό σου.
Σκαλίζεις το όνομα της αγαπημένης σου,
πάνω σε παλιά φυσεκλίκια
και σε ταφόπλακες ξένες.
Σε είδα μια φορά να σφυρίζεις ανέμελα
και μια άλλη φορά να δαγκώνεις ένα ροδάκινο.
Μαλάκα λοχία είσαι το στερνό παιδί της μάνας σου
κι ο κόσμος όλος σου γράφει ύμνους. ΥΜΝΟΥΣ!
Ο κόσμος γουστάρει λαϊκά.
Γουστάρει να τα παίζουνε λατέρνες
και γραμόφωνα.
Όμως εσύ ο μαλάκας τα σκότωσες!

Λοχία Μαλάκα νομίζω πως σ' αγαπώ"






και το άλλο:



"ένα. Δεν τα αντέχω να με κοιτάζουν. Τα μάτια του κόσμου. Τα σβήνω με το δάχτυλό μου.

δύο. Η μουσική τελείωσε. Κι αφού δεν υπάρχει πια μουσική, έμεινα να σφυρίζω.

τρία. σας γαμώ την παναγία.

πέντε. Το τέσσερα είναι ο μοναδικός τρισύλλαβος αριθμός

έξι. Δεν αντέχω τα μάτια του κόσμου.

επτά. Σήμερα χάθηκα απ' τα μάτια τους. Ντύθηκα στα γκρίζα και ξάπλωσα στις πόλεις."





Εγώ δε φταίω σε τίποτα. Τα συμπεράσματα δικά σας.

(Παιδιά, συγχαρητήρια.)

Δεν υπάρχουν σχόλια: